พูดโหวกเหวก...ลูกค้าหนีหมด

ช่วงนี้มีประสบการณ์ตกใจจากเสียงสนทนาของพนักงานขายจนไม่อยากกลับไปใช้บริการอีก

ครั้งแรกเป็นพนักงานแคชเชียร์ในซุปเปอร์มาเก็ตที่มีสัญลักษณ์เป็นตัว V ตะโกนเม้าท์กับแคชเชีบร์อีกแถวถัดไปในขณะที่คิดเงินให้เราอยู่ จนนึกว่าเรามาขัดจังหวะการเม้าท์ของเขาอยู่หรือเปล่า อีกครั้งเป็นเสียงสนทนาโหวกเหวกมาจากในครัวของฟาสต์ฟู้ดส์ที่มีแมสคอตสีเหลืองผมแดงเป็นสัญลักษณ์ คุยกันหรือต่อว่ากันก็ไม่แน่ใจดังออกมาเป็นระยะๆ ลูกค้าหลายคนก็อดเงยหน้าขึ้นมองอย่างสงสัยไม่ได้

ถ้าพูดในฐานะที่เป็นลูกค้าที่กำลังมารับบริการอยู่ ก็อดรู้สึกไม่ได้ว่าซุปเปอร์มาเก็ตมีระดับขนาดนี้ทำไมพนักงานถึงมารยาทไม่เหมาะสม หรือฟาสต์ฟู้ดส์ที่คนนิยมกันมากมายกลับไม่ได้เกรงใจลูกค้าที่มาใช้บริการเลย ราวกับว่าไม่มีใครนั่งอยู่ในที่นั้นนอกจากพวกเขาเท่านั้น

สิ่งแรกที่เราทำในวันรุ่งขึ้นคือบรรจุหัวข้อมารยาทของพนักงานลงในกำหนดการประชุมพนักงานประจำสัปดาห์ทันที เล่าให้พนักงานของเราเองฟังว่าเราพบอะไรมา และเรารู้สึกอย่างไร ถ้าพนักงานอยู่ในเหตุการณ์เหมือนเราจะรู้สึกอย่างไร วันนั้นเรามีมติว่าห้ามพนักงานพูดจาโหวกเหวกในที่ทำงานโดยเด็ดขาด เพราะนอกจากลูกค้าของเราจะไม่ชอบแล้วอาจนำไปบอกต่อและไม่อยากมาใช้บริการของเราอีก เพื่อนๆในที่ทำงานของเราก็รู้สึกไม่ดีกับการสนทนาแบบเสียงดังโหวกเหวกเช่นกัน ทำให้เสียความรู้สึก ไม่พอใจ และนำไปสู่ความไม่เกรงใจได้